- ՀԱՅՐԱԲԱՐՈՒ
- (ի, ից.) NBH 2-0033 Chronological Sequence: Early classical ա. ՀԱՅՐԱԲԱՐՈՅ կամ ՀԱՅՐԱԲԱՐՈՒ. Ունօղ զբարոյս հօր իւրոյ. հօրամոյն. հօրը նման, հօրը ելած. *Հօրն՝ մեծին գրիգորի հայրաբարոյ գտանէր. Բուզ. ՟Դ. 4: *Հայրաբարուին Գըտայ՝ որդւոյ շաբաթայ, առն քրիստոսասիրի. Կորիւն.: Կամ որպէս Հայրանման. իբրեւ հայր համարեալ. հօր պէս մը. *Անանիաս այր սուրբ եւ երեւելի, հայրաբարոյ ժառանգաւորաց եկեղեցւոյ. Կորիւն.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
