- ՀԱՆԳԻՏԱՊԱՏԻՒ
- (տուի, տուաց.) NBH 2-0037 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 11c ա. ἱσότιμος, ὀμότιμος honore par, aequalis honore. Հաւասար պատուով յո՛ր եւ է կարգի. հաւասարապատիւ. համապատիւ. զուգապատիւ. *Որով հանգիտապատիւ մեզ հասէքդ հաւատոց յարդարութիւն աստուծոյ մերոյ. ՟Բ. Պետ. ՟Ա. 1: *Զի զհանգիտապատիւ զուգականութիւն որդւոյ ընդ հօր յայտնեսցէ մեզ. Ոսկ. ես.: *Զիւր հանգիտապատիւ զուգականութիւն ընդ հօր ցուցանիցէ. Ոսկ. մ. ՟Ա. 15: *Ասելն, թէ լուար ինձ, առ սիրելիսն ասի, եւ հանգիտապատիւսն. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 17: *Եցոյց զանձն հանգիտապատիւ առաքելոցն. Ոսկ. գաղ.: Ոչ ʼի հանգիտապատուաց ազնուագոյն երեւեալ. Սեբեր.: ՟Ա *Հանգիտապատիւ այսոքիւք ցուցցի օրինադրին մովսեսի: Հանգիտապատիւ այսմ եւ հարցաքննեալս առ սա գտանի. Պիտ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.