ՀԱՆԳՍՏԱՐԱՐ

(ի, աց.) NBH 2-0039 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 10c ա. Որ առնէ ումեք հանգիստ կամ դիւրութիւն. հանգուցիչ. դիւրիչ. *Հանգստարար նաւահանգիստ է ճգնողաց ʼի խնամս սուրբ սիրոյն իւրոյ: Հանգստարար հանգիստ: Հեզութիւն՝ գիւտք հանգստարար յաւիտենից. Յճխ. ՟Ա. ՟Գ. ՟Ժ՟Ա: *Այն հանգիստ չէր հանգիստ. զի պատերազմօքն եւ զյեսու եւս (կամ զյիսուս) զհանգստարարն նոցա աշխատ առնէր. Եփր. եբր.: *Դառնալ առ հանգստարարն. Նար. ՟Է: *Զաւազանն ասէ հանգստարար ծանրաբեռնեալ մեղաւորաց. Վրդն. սղ.: *Կեանք հանգստարարք կոչին ստացուածք. Փիլ. լին.: ՀԱՆԳՍՏԱՐԱՐՔ ՀԱՆԳՍՏԱՐԱՐՔ (ար՛՛.) եւ ՀԱՆԳՍՏԱՐԱՐԻԹԱՅՔ (իգ՛՛.). իբրեւ յն. թէրափէ՛ւդէ θεραπεύται . որ թարգմանի՝ Բուժիչք, եւ Պաշտօնեայք, կամ կամարարք. *Ասաց զնոցանէ, թէ կոչին հանգստարարք, եւ կանայք՝ որք էին ընդ նոսա, հանգստարարիթայք. Եւս. պտմ. ՟Բ. 17: Յորմէ եւ բանն Գանձ. անդ. սխալագիր. *Յեգիպտոս տանի ըզհոյլս հեստի՝ հանգըստարիթիʼʼ: