ՀԱՇՈՒԻՄ

(եցայ.) NBH 2-0047 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c, 13c հ. λογίζομαι supputo, computo. Ի հաշիւ արկանել. համարել, որպէս թուել, ʼի համար բերել, քննել. խորհել. համրել. ... *Հաշուեսցի ընդ նմա քահանայն ʼի գնոցն մինչեւ ցտարին թողութեան. Ղեւտ. ՟Ի՟Է. 23: *Եգիպտացիքն զլուսնականսն հաշուին ծագմունս. Խոր. ՟Ա. 3: *Ոչ հաշուեցայ ըզծախս վարձին. Յիսուս որդի.: *Նախ քան զժամանակս՝ զպասեքս հաշուի. Կլիմաք.: *Զիջի՛ր փոքր մի, հաշուեա՛ց զմիտսդ. Ոսկ. ես.: *Մի՛ միայն զտանջանսն հաշուիցիս, այլեւ զանբաւ ողորմութիւնն զմտաւ ածջիր. Ոսկ. մ. ՟Բ. 18: *Հաշուիցի զնա ʼի բաժին իւր ... ոչ հաշուի նա ʼի կողմ աստուծոյ. Վրք. հց. ձ. (որ հայի եւ ʼի յաջորդ նշ): ՀԱՇՈՒԻՄ. νομίζω, ὁίω, ὁίομαι puto, existimo. Համարել, որպէս Վարկանել. առդնել. սեպել, կարծել. ... *Այնպէս խրատեցաք զծառայակիցսն սիրել, մինչեւ ցնոցա բարութիւնսն մեզ հաշուել: Քեզ զամենայն իշխանութիւն հաշուիս (իբրեւ արժանւոյ). Ոսկ. մ. ՟Ա. 25. եւ 7: *Մի՛ երբէք հաշուիցիմք, եթէ մեք զոք հաւանեցուցանեմք. Ոսկ. ՟բ. տիմ.: *Լաւագոյն զշինուածս մարմնեղէնս քան զհողեղէնս հաշուէին. Եղիշ. ՟Գ: *Զայսոսիկ թէպէտ առասպելս ոք, թէպէտ ճշմարտութիւն հաշուեալ համարեսցի. Խոր. ՟Ա. 5: *Մի՛ աննման ինչ զառաջնոցն համար հաշուել. Եւս. քր.: *Առ գործոյն հաշուելով զուգահաւասար վարկիւ. Պիտ.: *Հաւասար չարչարելոցն վկայիցն քրիստոսի հաշուեսցի. Յհ. կթ.: