ՀԱՐԹԵՄ

(եցի.) NBH 2-0061 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 13c, 14c ն. ὀμαλίζω aequo, complano. Հարթ առնել կամ կացուցանել. տափարակել. հաւասարել գետնոյ. ուղղել. կոկել. ողորկել. կրթել. իջուցանել. ցածուցանել. դուրել, շտկել, տփկեցընել. ... *Զլերինս հարթեցից. Ես. ՟Խ՟Ե. 2: *Հարթեսցեն գարշապարք իմ զհպարտութիւնս. Դտ. ՟Ե. 22: *Զհպարտութեանն թեւս հարթել: Հարթէ զլերինս: Հարթեալ տապալեցեր. Նար.: *Հարթեաց կործանեաց ընկէց զմոլութիւն յերկրէ. Ագաթ.: *Հարթէ եւ զլեռնացեալ թագաւորութիւն սատանայի. Իգն.: *Զխոշորութիւն վարուցն հարթէ: Զվարսն հարթելով. Ոսկ. ՟ա. կոր.: Բրսղ. մրկ.: *Ուստի՞ է մանուկս այս, կամ ո՞վ հարթեաց զսա. Կլիմաք.: (որ հայի եւ ʼի յաջորդ նշ:) *Բութն ʼի խոնարհ իջուցանելով հարթէ: Մեղմագոյն զիջմամբ հարթէ զբանն. Երզն. քեր.: ՀԱՐԹԵԼ որպէս Կտրել. յապաւել. *Ամբարտաւանից բարձրաթռիչ թեւոցն հարթող. Արծր. ՟Ե. 11: *Հարթեաց նատալիա զհերս իւր գլխոյն, եւ զգեցաւ առն զգեստ. Հ=Յ. օգոստ. ՟Ի՟Զ.: *Մորուք հարթել: Զհերս հարթել. Ոսկիփոր.: Տե՛ս եւ ՀԱՐԹՈՒՑԱՆԵԼ: