ՀԱՐԹՆՈՒՄ

(թեայ, թի՛ր, թուցեալ.) NBH 2-0061 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 10c ձ. ՀԱՐԹՆՈՒՄ ἁναπηδάω resilio. որ լինի եւ ՀԱՐԹՉԻՄ. (լծ. սարտնուլ. շրտնուլ. խրտնուլ, եւ զարթնուլ.) Ի վեր ոստնուլ. ընդոստնուլ. առ ահի ʼի վեր վազել. ահիւ խուսափել. օցտել. դուրս ցաթկել, վախէն վեր ցաթկել, քաշուիլ՝ փախչիլ. ... *Յորժամ ուռկան արկանիցի, ձուկնն հարթնու, եւ ʼի միջին ծոցն դիմէ: Սատանայ արկանէ ուռկան աշխարհի ... եւ արդարքն հարթնուին, եւ արտաքս քան զուռկանն ելանէին. Սեբեր. ՟Գ: *Անդուստ հարթուցեալքն ʼի թակարդսն շաղեցան. Պիտ.: *Զհարթուցեալս եւ զհեռացեալս հանդատեցուցանէ. Յճխ. ՟Ե: *Հարթուցելոց խաղաղարար. Անյաղթ բարձր.: *Հարթուցելոց յուղխից պղտորմանց թշնամւոյն՝ հաշտեցուցիչ. Անան. եկեղ.: *Յամենագիտէն աստուծոյ երեսաց հարթուցեալ. Թէոդոր. մայրագ.: *Յորո՞ց խաշանց, արդեօք ʼի հարթուցելո՞ցն, ʼի փախուցելոց. Ագաթ.: *Մի՛ կշտամբեր զհարթուցեալս: Թէ զհարթուցեալս յանձանձեսցես. Նար. ՟Ժ՟Է. եւ ձ: *Անձն ձանձրացօղ միայնակեցի հարթուցեալ ʼի դուրս անդր. Նեղոս.: