ՀԱՐԹՈՒՑԱՆԵՄ

(թուցի, թո՛, թուցեալ.) NBH 2-0061 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 12c ն. σοβέω, ἁποσοβέω abigo, repello. Տալ հարթնուլ. ընդոստուցանել: երկիւղիւ շրացուցանել. փախուցանել. տալ օցտել. ʼի բաց փարատել. *Անծանօթ կերպարանօք զտեսողսն հարթուցանիցէ. Ագաթ.: *Հարթուցանելով ʼի ճշմարտութենէ անտի. Յճխ. ՟Ժ՟Ա: *Հարթուցեալ զկռուողսն կոչէ, որք պատերազմին ընդ միմեանսʼʼ. իբր ʼի կռիւ կաքաւեալս. Շ. բարձր.: (Բայց բանն Անյաղթին, որպէս եւ Անանիայի՝ հայի եւ ʼի խռովեալս եւ ʼի բաժանեալս. իբր կր. եւ չէզ: Տե՛ս ʼի ՀԱՐԹՆՈՒԼ:) *Գազանք զայրանան, քանզի եւ հարթուցանին (յն. շարժին), եւ խոցին եւ գրգռին. Ոսկ. մ. ՟Գ. 28: *Աչաց լոյս երեւեալ՝ ʼի բաց հարթուցանէ ʼի տեսանելեաց զքունն. Նիւս. երգ.: *Հարթուցանելով զվարսս (գլխոյն). Բրս. արբեց. իբրու դիզացուցանել. մազերը վեր տնկել: