ՀԵՇՏԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 2-0086 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 10c, 11c, 12c չ. ἤδομαι delector, gaudeo. Հեշտալեօք զուարճանալ. փափկանալ. գրգիլ. հաճիլ. ախորժել. բարեկրիլ. բերկրիլ. խնդալ. ... *Հեշտանալ ʼի գրգանս փափկութեան, կամ ʼի վայելս մարմնականս, կամ ընդ իրս կենցաղոյս. Շար.: Խոսր.: Լմբ. սղ.: *Հեշտանալ ընդ մարդկան կորուստ, կամ ʼի վերայ տանջեցելոցն. Շ. բարձր.: Ոսկ. յհ. ՟Բ. 9: *Իսկ զի յաղագս չարչարանաց տեառն իւրեանց չարչարեցան ընտրեալքն աստուծոյ, տանջանացն պատմութեամբք հեշտանամք. Սարկ. պատկ.: *Հեշտացայ ʼի գովեստ մարդկան. Նար. ՟Հ՟Բ: *Որոց լսելիքն հեշտանան ʼի չար բարբաջմունսն. Ոսկ. ՟բ. տիմ.: *Պատրանս ասէ զհաճելն ʼի մեղս, զհաւանելն, եւ զհեշտանալն ʼի գործելն զնա. Սարգ. յկ. ՟Գ: դիմազ. ՀԵՇՏԱՆԱՅ դիմազ. Հեշտ եւ դիւրին լինի. դիւրանայ. *Ի սկսանելն թուի թէ ծանր իցէ, եւ անդէն գործն հեշտանայ. Մանդ. ՟Ժ՟Ը: