ՀԵՐՔԵՄ

(եցի.) NBH 2-0095 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 10c, 13c ն. (լծ. եբր հիրխիգ ). Հեռի առնել, կամ հերի՛ք է ասելով՝ ʼի բաց մերժել. ʼի բաց վարել կամ վանել. հալածել. յաղթահարել. *Հերքեցին զիշխանն անօրէն իւրեան գործակցօք: Հերքեցին զչար հերձուածսն. Շար.: *Դիմեալ ʼի վերայ չորիցն՝ հերքէր՝ թագաւորաց: Հերքեալ զդժուարապատահ դիպուածսն. Պիտ.: *Խարանաւ բանիս արտաքս հերքել: Սաստկութեամբ հերքեաց. Նար. ՟Զ. եւ Նար. խչ.: *Խռովութիւնք ... հերքին. Խոր. ՟Ա. 27: *Հերքիցի ʼի կենցաղոյս. Պիտ.: *Զարհուրեալք հերքէինʼʼ. այսինքն խորշէին հեռանային. Ոսկ. հռ.: *Որ ʼի տանջանսն ոչ հերքեցաւʼʼ. այսինքն ոչ յաղթեցաւ. Վրք. հց. ՟Ի՟Զ: ՀԵՐՔԵԼ (որպէս լծ. յն. արքէ՛օ եւ հյ. Հերիքանալ.) Կարօղ լինել. բաւել. զօրել. տոկալ. ընդդէմ կալ. *Զի մի՛ ցուրտ եւ մի՛ ջերմութիւն հերքեսցեն վնասել. Փիլ. լին. ՟Բ. 9: *Եթէ պատրաստի հերքել չարին զօրութեանն, ʼի հաղորդութիւն զնա ընկալցի. Սկեւռ. լմբ.: