- ՀՈՂԵԱԼ
- (-) NBH 2-0117 Chronological Sequence: Early classical - Ի հող խոնարհեալ. անկեալ կործանեալ ʼի գետին. յն. առ երկրաւ եղեալ. κατὰ γῆν γενόμενος humiliatus ad terram. *Զնա ինքն յերկիր հողեալ՝ շալակաւ շրջեցուցանէին. ՟Բ. Մակ. ՟Թ. 8. (մի ձ. ընտիր, հոլեալ. իբրու հոլովեալ, տապալեալ.) Տե՛ս եւ ՀՈԾԵԱԼ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.