ՀՈՎԱՆԱՒՈՐԵՄ

(րեալ.) NBH 2-0121 Chronological Sequence: Unknown date, 9c, 10c - ՀՈՎԱՆԱՒՈՐԵԼ կամ ՀՈՎԱՆԱՒՈՐԻԼ. Տ. ՀՈՎԱՆԱՆԱԼ՝ ըստ ՟ա նշ. հովանի լինել այլում. σκιάζω obumbro, protego. *Ամպ լուսաւոր եկեալ հովանաւորէր նոցա. Ճշ.: *Հոգի՛ երկիւղի՝ գործոց իմոց հովանաւորեա՛. Ճշ. ձ: *Հօր զօրութիւն, կամ զօրութիւն բարձրելոյն հովանաւորեալ քեզ. Շար.: *Հոգին սուրբ, կամ աջն քրիստոսի հովանաւորեալ նմին. Խոր. հռիփս.: Արծր. ՟Դ. 7: *Հովանաւորեալ պահպանես. Ճ. ՟Ա.: *Շուրջ զքաւութեամբն հովանաւորեալ սաւառնապատ թեւօքն. Անան. եկեղ.: