- ՀՈՎՈՒԵՄ
- (եցի.) NBH 2-0123 Chronological Sequence: Early classical, 12c ն. (տր. եւ հյց. խնդրով.) ποιμαίνω pasco. Առնել զգործ հովուի կամ հովուութեան. արածել զխաշինս. տածել. դարմանել. եւ Առաջնորդել. չօպանութիւն ընել, արծել. ... *Ի հովուել նորա խաշանցն լաբանու: Դու հովուեսցես ժողովրդեան իմոյ իսրայէլի: Ես հովուէի քեզ յանապատի: Հովուեցից խաշինն կոտորելոյ: Որ հովուեսդ իսրայէլի. եւ այլն: Կամ *Հովուել զժողովուրդ իմ: Տէր հովուեսցէ զիս: Հովուեսցես զնոսա գաւազանաւ երկաթեաւ: Հովուեսցեն զասորեստանեայն սրով. եւ այլն: Իսկ Սղ. ՟Խ՟Ը. 14. *Մահ հովուեսցէ զնոսաʼʼ. յայլ լեզուս նշանակէ անխտիր, արածել, եւ ճարակիլ. *Բնակեա՛ յերկրի, եւ հովուեսցիս ʼի մեծութեան նորա. Սղ. ՟Լ՟Զ. 3: *Հովուելն տածելոյ եւ նախախնամելոյ է նշանակ. Լմբ. սղ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.