ՀՊԱՐՏԱՑՈՒՑԱՆԵՄ

(ցուցի.) NBH 2-0126 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c ն. ἑξαίρω extollo, effero. Տալ հպարտանալ. փքացուցանել. հպարտս առադրել. ամբառնալ զսիրտն. տե՛ս ՟Բ. Թագ. ՟Ժ՟Ը. 29: ՟Ժ՟Թ. 10: ՟Բ. Մնաց. ՟Ի՟Է. 19: ՟Ա. Կոր. ՟Ը. 1: *Ոչ հպարտացոյց զնա սպայ զօրաց բազմաց. Կոչ. ՟Բ: *Զսա հպարտացուցանէ, թէ նմա՛ է պարտ քեզ խոնարհել. Մանդ. ՟Ժ՟Գ: