ՀՐԱՄԱՆԱՏՐՈՒԹԻՒՆ

(-) NBH 2-0133 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 10c - Տ. ՀՐԱՄԱՆԱՏՈՒՈՒԹԻՒՆ. եւ ՀՐԱՄԱՆԱՏԱՐՈՒԹԻՒՆ. ἑπίταγμα jussum, mandatum եւն. *Ըստ աստուծոյ հրամանատրութեանʼʼ. այսինքն եթէ տէր հրամայեսցէ. Փարպ.: *Եւ արդ մեք տէր ըստ այսմ հրամանատրութեանʼʼ. այսինքն պատուիրանի, կամ օրինադրութեան. Պտրգ.: *Զմի խնդրեցի ʼի տեառնէ ... զհրամանատրութիւն տաճարի նորա: Առ հեղիաս առաքելութիւն աստուածային հրամանատրութեանն. Նար. կ. ՟Ղ՟Գ: Կամ χρησμῳδία oraculum, vaticinium. Պատգամատրութիւն. գուշակութիւն. *Ոմանք առնեն կամ տան հրամանատրութիւն. Արիստ. աշխ.: *Ասեն, եթէ հրամանատրութիւն եղեալ էր առ հոմերոս, թէ յորժամ խնդիր ինչ ոչ կարասցէ լուծանել, յայնժամ մահասցի: Յաղագս հրամանատրութեան կրիւսոսի. Նոննոս.: