ՀՐԷԱՐԷՆ

(-) NBH 2-0142 Chronological Sequence: Early classical, 7c, 8c, 11c մ.ա. ՀՐԷԱՐԷՆ կամ ՀՐԷԵՐԷՆ. ἱουδαϊστί judaice. որ եւ ՀՐԷԱՅԵՐԷՆ. ՀՐԵԱՐԷՆ. եւ ՀՐԷԱԲԱՐ. Հրէից լեզուաւ կամ գրով. ըստ սովորութեան յուդայեանց. եւ Հրէական. ... *Հրէարէն խօսել, կամ աղաղակել. ՟Դ. Թագ. ՟Ժ՟Ը. 26. 28: Ես. ՟Լ՟Զ. 11. 13: *Ոչ գիտէին խօսել հրէերէն կամ հրէարէն). Նեեմ. ՟Ժ՟Գ. 24: Իսկ Գաղ. ՟Բ. 1. *Լինել հրէարէնʼʼ. յն. հրէանալ: *Ամաչեսցեն հերձուածողք, որք հրէարէն կամին մեկնել զգիրս. Ոսկ. ես.: *Հրէերէն լինել, կամ գնալ. Ոսկ. գաղ.: *Հրէերէն ուսուցանել. Եւս. պտմ. ՟Է. 29: *Զհրէերէն ժպրհութիւն նոցա անգոսնէ. Ոսկ. ՟բ. կոր.: *Բազմապատիկ քան զհրէերէնն. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 13: *Ոչ գան ʼի ճշմարտութիւն աւետարանին, զի հեթանոսերէնք էին, եւ հրէերէնք. Եփր. գաղ.: *Ուսուցանէր նոցա հրէերէն (մոլորութիւն). Շիր. քրոն.: *Ոչ հրէաբար դատարկանալ ʼի նմա (ʼի կիւրակէն) հրաման ընկալաք, մինչ զի եւ զկերակուրս անգամ հրէերէն ոչ պատրաստել ʼի սմա. Ղեւոնդ.: