- ՃԱՆՃԻՌՆ
- (-) NBH 2-0170 Chronological Sequence: Early classical, 12c, 13c գ. ՃԱՆՃԻՌՆ կամ ՃԱՆՃԻՒՌՆ. գրի եւ ՃԱՆՋԻՌՆ. իբրու Ճանճերն, այսինքն Ճանճք՝ (կամ ճանճիւըն. ըստ յն. ճանճիւք.) *Շարժեսցէ տէր զճանճիւռնն, որ տիրեսցէ յայնկոյս գետոյն եգիպտացւոց. Ես. ՟Է. 18: *Զի եւ մժղուկ եւ ճանճիռն ʼի նմանէ՝ (ʼի ջրոյ) ծնան. Գր. տղ.: *Շնչեսցէ տէր՝ ճանճռանն. շնչեսցէ ասէ, տէր ճանճռանն եւ մեղուին. Գէ. ես.: ՃԱՆՃԻՒՌՆ. Որպէս ռմկ. կանկիռ, կանկեռ. այսինքն Ճանկեր, կամ ճանկք կեռք բարձօղք զսան ʼի հրոյ. *Ո՛վ բերան հայհոյիչ, յորժամ հասանի օր մահուան քո, յայնժամ դնեն ճանճիւռն հրեղէն ʼի բերան քո, եւ քարշեն ʼի գեհենն. Եփր. քրզ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.