ՃՈԽԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 2-0185 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 11c, 12c, 14c չ. κατανίσταμαι insurgo, consurgo. Ճոխաբար կամ իշխանաբար վարիլ. զօրանալ ʼի վերայ. կամիլ հարստահարել. ʼի վերայ յարձակել. պանծանալ. նազիլ. *Ընդէ՞ր ճոխացեալ էք ʼի վերայ ժողովրդեանդ տեառն. Թուոց. ՟Ժ՟Զ. 3: *Առանց հրամանի աստուծոյ ճոխանալ (ʼի վերայ այլոց). Սեբեր. ՟Թ: *(Ի վերայ) ամենեցուն իբրեւ մանկտւոյ ճոխանալ: Զի ճոխանալոյ ինչ պատճառս տայցէ կնոջն. Ոսկ. մ. ՟Ա. 17: *Զի մի՛ ամենայնիւ ճոխասցի այր քան զկին. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է: *Զի մի՛ վատութիւն քան զքաջութիւն ճոխասցի. Արծր. ՟Ա. 7: *Հպարտս առադրէ գիտութիւն. զոր մայր ունելով՝ ʼի նոյն ապաստան եղեալ ճոխանան. Լմբ. ատ.: *Խիզախելով եւ քան զայլսն ճոխանալով՝ ասէր. թէ եւ մերանել եւս հասանէ, զքեզ ոչ ուրացայց. Երզն. մտթ.: ՃՈԽԱՆԱԼ. Մեծանալ. ունել եւ վայելել զպանծալի ինչ. կամ լիանալ յորդութեամբ. փարթամանալ. զարդարիլ. իբր πλουτέω ditesco. *Բանականութեանն յարգանօք կրկին ոխացար. Նար. խչ.: *Ճոխանամք նոքօք վեր ʼի վերոյ քան զարժանն. Շար.: *Ի ձեռն առաւել զօրաւոր եւ ճոխացեալ ճառագայթից. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 10: *Կամ աղքատ՝ ճոխանայցէ յերազի: Ճոխանան ընդ սիրելիսն աստուծոյ: Միայն աստուածպաշտութեամբն ճոխացեալք, որ գլուխն է ամենայնի. Սարգ.: