ԱՆԶԱՒԱԿԻՄ

(եցայ.) NBH 1-0142 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 10c կր.ձ. ԱՆԶԱՒԱԿԻՄ որ եւ ԱՆԶԱՒԱԿԱՆԱԼ. ἁτεκνόομαι, ἁποκτείνομαι liberis orbor Անզաւակ մնալ. անորդի լինել. ... *Գուցէ անզաւակիցիմ յերկոցունց ʼի ձէնջ ʼի միում աւուր: Բայց ես որպէս անզաւակեցայ, անզաւակեցայ: Ի դրունս ժողովրդեան իմոյ անզաւակեցան: Թէպէտեւ սնուսցեն զորդիս իւրեանց, անզաւակեսցին ʼի մարդկանէ: Ազգդ քո ոչ եւս անզաւակեսցի. Ծն. ՟Ի՟Ե. 45: ՟Խ՟Գ. 14: Երեմ. ՟Ժ՟Ե. 7: Ովս. ՟Թ. 12: Եզեկ. ՟Լ՟Զ. 15: *Եւ մի՛ եւս սպառսպուռ անզաւակեսցի մայր սիոն ʼի մանկանց առագաստի. Յհ. կթ.: *Զաւակաց կամեցան յարուցանել, զի աշխարհս մի՛ անզաւակեսցի: Անզաւակեցան արգանդք նոցա յուղիղ ծննդենէն. Եփր. ծն.: