- ՄԱԿԹԻՒ
- (թուոյ.) NBH 2-0194 Chronological Sequence: 11c գ. Վերին եւ աճեցուն թիւ. կամ թիւ որ յաւելեալ իցէ ʼի մեզ ըստ մարսից. որպէս տասնիցս հարիւր, այսինքն հազար. *Հազարդ ըստ պարսկականին է իմանալ, մակթիւ, ոչ գիտել մեզ՝ եթէ ʼի տեղի հազարի՞, որպէս մեք, թուէին տասն հարիւր, որպէս վիրք քսանովն, եթէ այլ ինչ, ոչ գիտեմ. Մագ. ՟Ժ՟Զ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.