ՄԱՀԱՊԱՐՏԵՄ

(եալ.) NBH 2-0197 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c ն.կ. ՄԱՀԱՊԱՐՏԵԼ. Մահապարտ առնել, եւ լինել. ʼի մահ դատապարտել, իլ. *Մահապարտեալ զյովհաննէս դատապարտեա՛. Եփր. յհ. մկր.: *Իբրեւ խրատեալք, եւ ոչ մահապարտեալք. ՟Բ. Կոր. ՟Զ. յն. մահացեալք. θανατουμένοι mortificati. *Խրատիմք, եւ ոչ մահապարտիմք. Մաշկ.: *Ինքնավկայ մահապարտեալք. Նար. ՟Ի՟Ա: