ԱՆԶԳԱՄԻՄ

(եցայ.) NBH 1-0143 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c ձ. πονηρεύομαι malignor, male facio Չարանալ. գործել զչարիս ըստ անզգամաց. անզգամ լինել. անմտանալ. մոլիլ. *Քաւ լիցի ձեզ ե՛ղբարք, մի՛ ինչ անզգամիք: Անզգամեցար պղծել զճանապարհս քո: Եւ դուք անզգամեցայք առնել առաւել քան զհարսն ձեր. Դատ. ՟Ժ՟Բ. 23: Երեմ. ՟Բ. 33: ՟Ժ՟Զ. 22: *Զի մի՛ անզգամեալ՝ ասասցեն, թէ չիք Աստուած. Իգն.: *Անզգամեցաք ամենեքեան՝ քահանայք եւ ժողովուրդք. Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Է: *Ի վերայ ամենայն մեղանաց՝ որով անզգամիմք, ընթանայ մաղթանքս. Լմբ. սղ.: *Տեսանեմք եւ զզգօնսն անզգամեալս. Եզնիկ.: *Որ յանզգամել անասնոց՝ ʼի սրտմտութիւն յուզին. Եւագր. ՟Ի՟Դ: Մերթ՝ չարանալ, որպէս զչարիլ, դժկամակիլ. ... ἁγανακτέω indignor, stomachor *Մի՛ անզգամեր (նոր ձ. մի՛ անզգամիր) ʼի վերայ եղելոց իրացդ ընդ քեզ յառնէն քումմէ. Պտմ. աղեքս.: