ՄԱՐԱՆԱԹԱՅ

(-) NBH 2-0217 Chronological Sequence: Early classical - Երրեակ բառ ʼի մի զուգեալ՝ ʼի ձեւ նզովից. ըստ ասոր. եւ եբր. մար ան աթա, այսինքն Տէր մեր գայ (կամ գայցէ, կամ եկն), իմա՛ ʼի հատուցանել զվրէժ, որպէս ʼի հանդերձեալ գալստեանն. *Եթէ ոչ ոք սիրէ զտէր յիսուս, եղիցի նզովեալ. մարանաթայ. ՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Զ. 22: *Եւ զի՞նչ իցէ մարանաթա՛յ. տէր եկն. եւ է՞ր վասն զայս ասէր. զի զտնտեսութեան զբանն հաստատեսցէ (ըստ կրկնակի գալստեանն): Մարանաթայ, այսինքն տէր գայ, մի՛ անյոյս լինիք, եւ ըստ արժանեացն հատուցանէ. Մեկն. ՟ա. կոր. ըստ ոսկեբեր. եւ ըստ այլոց: