- ՄԵՆԱԾԻՆ
- (ծնի.) NBH 2-0250 Chronological Sequence: Unknown date - Տ. ՄԻԱԾԻՆ. յն. մօնօղէնի՛ս. μονογενής unigenitus. *Տեղի անտանելւոյն, որ զմենածին աստուածն բան տարար: Նեստոր զմենածինն նշկահելով. Կիւրղ. ի կոյսն.: *Եւ ոչ եթէ որպէս ժամանակաց վերջին գոլ զմենածինն. Բրս. ծն.: *Մայր մենածնի բանին աստուծոյ: Ստեղծ ʼի ծնէ կուրին աչս մենածինն. ՃՃ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
