- ՄԵՌԵԼԱՇՈՒՆՉ
- (-) NBH 2-0251 Chronological Sequence: 9c ա. Որ ունի զշունչ մեռելական, այսինքն բաժանելի ʼի մարմնոյ մահուամբ. մահկանացու. մեռոտ. *Անցաւոր եւ մահկանացու թագաւորք՝ մեռելաշունչ մարդոց տիրեալ: Տիրել ʼի վերայ մեռելաշունչ մարդկան. Զքր. կթ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
