ՄԵՌՈՒՑԱՆԵՄ

(ռուցի, ռո՛.) NBH 2-0252 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 7c, 13c ն. θανατόω morte afficio, occido νεκρόω eneco. Տալ մեռանիլ. մահացուցանել. սպանանել՝ իրօք կամ նմանութեամբ. մեռցընել. ... *Տէր մեռուցանէ, եւ կեցուցանէ: Դու չարչարեցեր զորդի նորա՝ մեռուցանել. ՟Ա. Թագ. ՟Բ. 6: ՟Գ. Թագ. ՟Ժ՟Է. 20: *Եթէ մեռանիմք, կեանք (կամ կեամք). եւ եթէ մեռուցանեմք, մեզ նոյն կեանք առաջի կան: Լաւագոյն զմեռանիլն կամին՝ քան զմեռուցանելն. Եղիշ. ՟Ե: *Երանի՛ է որ զանձին իւրոյ զկամս իսպառ մեռուցանէ. Կլիմաք.: *Նախ զլեզու մեռուցանելով ʼի մեղաց: Մեռուցանել զհինգ զգայութիւնս. Արշ.: