ՄԵՐՁԱՒՈՐԵՄ

(եցի.) NBH 2-0256 Chronological Sequence: Early classical ն. ՄԵՐՁԱՒՈՐԵՄ ՄԵՐՁԱՒՈՐԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. ἁγχιστεύω jure propinquitatis peto, redimo . Մերձաւոր առնել, մերձեցուցանել. իւրացուցանել զինչս կամ զկին. սեպհականել. իրաւամբք ազգականութեան առնուլ կամ ստանալ. տէր ելլալ, տէր կայնիլ, իրեն ընել. *Մերձաւորեա՛ դու քեզ զմերձաւորութիւն իմ: Տայր ցընկեր իւր, որ մերձաւորելոց էր զմերձաւորութիւն նորա: Եթէ մերձաւորեցուսցէ զքեզ մերձաւորիչն քո, բարի է. ապա թէ ոչ կամիցի մերձաւորեցուցանել զքեզ, ես մերձաւորեցուցից զքեզ: Ոչ կարեմ մերձաւորեցուցանել ես ինձ. Հռութ. ՟Դ. 6. 7: *Մերձաւորեցուսցեն որդիքն իսրայէլի զիւրաքանչիւր հայրենի ժառանգութիւն իւր. Թուոց. ՟Լ՟Զ. 8: *Թէեւ հեռաւոր իցէ, իշխան է վարդապետն եւ մերձաւորի մերձաւորիչ (կամ մերձաւոր ինչ) մերձաւորեցուցանել. Կանոն.: