ՄԻԱԿՇԻՌ

(-) NBH 2-0265 Chronological Sequence: Early classical, 7c, 13c ա. ἱσόρροπος aequilibris ἵσος aequalis. Միօրինակ ըստ կշռութեան. զուգակշիռ. հաւասար. միաչափ. անվրէպ. անփոփոխ. *Այսու ամենայնիւ գտանի ծով միակշիռ, զի մի՛ լնուցու ʼի գետոցն՝ որ մտանեն ʼի նա: Միով հաւասարութեամբ միակշիռ տեսանեն զծագել արեգականն: Զհուրն եւ զլոյսն միակշիռ խառնուածովք խառնեաց արկ ʼի նա. Վեցօր. ՟Գ. ՟Զ: եւ Շիր.: *Վասն այն միակշիռ մնան ջուրք ծովու, զի զոր մտելով գետոցն յաւելու՝ զայն ծծէ արեգակն. Երզն. յղ. երկն.: *Միանգամայն իսկ զճշմարտապէս եւ զմիագոյն եւ զմիակշիռն ասէ, թէ ես ʼի հայր, եւ հայր յիս. Ագաթ.: