ՄԻԱՆՁՆԱՆԱՄ

(ացայ, ացեալ.) NBH 2-0270 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 12c չ. Որպէս μονάζω, μονοῦμαι . Միանձն լինել, միայնանալ. կրօնաւորիլ. եւ Առանձնանալ. *Կամիմ միանձնանալ ʼի խցի իմում: Եկեալ միանձնացան յանապատին սկիտոյ. Վրք. հց. ՟Բ. ՟Է: *Միանձնացաւ յանապատի սուրբ վարուք. Կաղանկտ.: *Միանձնացար ʼի ծերպս վիմաց. Գանձ.: *Զմիանձնացեալսն ճգնաւորական հանդիսիւ: Զմիանձնացեալսն ապրեցուցանել ʼի խաբից թշնամւոյն: Միանձնացելոց սրբոց. Ճշ.: Պտրգ.: *Միոյն վա՛յ տայ ʼի գլորելն. եւ զայս մի՛ մարմնով միանձնացեալ իմանաս, այլ յինքնահաճուծեան աշտարակն ելեալ. Լմբ. ժղ.: