- ՄՈՒՐԿ
- (մրկի, կաց.) NBH 2-0301 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 12c, 13c գ. (յորմէ ռմկ. էրել մրկել ). χίδρον (որ է Հասկ. որպէս դնի եւ ի Հին բռ. ). arista, spica, far. Ինչ մի մրկեալ՝ խանձեալ՝ խորովեալ՝ յարեգակնէ կամ ʼի հրոյ. մանաւանդ հասկ նորահաս եւ հասուն, կամ հատ ցորենոյ. հատիկ. տե՛ս եւ ԵՂԻ: *Մուրկ նոր փխրեալ եւ մաքրեալ: Հանցէ քահանայն զառ յիշատակէ նորա ʼի մրկէ անտի (կամ ʼի մրկաց): Զամենայն մուրկ փխրեալ. Ղեւտ. ՟Բ. 14. 16: ՟Ի՟Գ. 14: *Մուրկ է, յորժամ ʼի հասեալ հասկիցն առեալ փխրեսցէ ձեռօք եւ աղացասցէ. Մեկն. ղեւտ.: *Եթէ մուրկ ոք բերիցէ. Փիլ. ել. ՟Բ. 92: *Տեառն է սկիզբն արմտեաց. զառաջին զմուրըն մատուցանել հրամայէր քահանայիցն. Մխ. երեմ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.