- ՄՍԵՂԻ
- (ղւոյ, ղեաց.) NBH 2-0303 Chronological Sequence: Early classical, 10c ա. σαρκικός carneus, carnalis. Որպէս նոյն ընդ վերնոյն (=ՄՍԵՂԷՆ), Մարմնեղէն, մարմնաւոր. հեղեղէն. մահկանացու կենդանի, ունօղ զմիս եւ զոսկերս. *Ընդունայն է ամենայն մարդ մսեղի (յն. կենդանի). Սղ. ՟Լ՟Ը. 6: *Որոյ մարմին եւ արիւն, ճարպ, եւ ոսկերք են, հա՛րկ է թէ մսեղի է եւ կենդանի. Եզնիկ.: *Եզն յորս ապաստանի իւրեանց ʼի տաճարն քարեղէն, եւ փրկութիւն նոցա ʼի գառն մսեղի. Եփր. ել.: *Հողազանգուածս հիւթոյ մսեղիս մարմնոյ. Նար. կուս.: գ. ՄՍԵՂԻ. գ. σάρξ caro. Գոյացութիւն մարմնաւոր, շնչաւոր եւ կենդանի. մանաւանդ մարդ մահկանացու. ըստ յն. մարմին, նովին նշանակութեամբ. *Ո՞ մսեղի իցէ, որ լուաւ զձայն աստուծոյ կենդանւոյ: Փայց եթէ դիքն, որոց ոչ է բնակութիւն ʼի մէջ ամենայն մսեղեաց. Օր. ՟Ե. 26: Ես. ՟Կ՟Զ. 24: Դան. ՟Բ. 11: *Ողորմութիւն տեառն ʼի վերայ ամենայն մսեղւոյ: Ինքն մսեղի է, եւ պահէ ոխս: Գործք ամենայն մսեղոյ առաջի նորա. Սիր. ՟Ժ՟Ը. 12: ՟Ի՟Ը. 5: ՟Լ՟Թ. 24: *Որպէս փորձ իրացն իսկ զուղեղս ամենայն մսեղեաց ցուցանէ: Զմիս շնչաւորացն հրամայէր չուտել, որպէս թէ հոգի աստուածեղէն իցէ ʼի մսեղիսնʼʼ. այսինքն յանբան կենդանիս. Եզնիկ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.