ՅԱՂԹԿՈՒ

(-) NBH 2-0317 Chronological Sequence: 6c, 8c, 9c, 10c, 12c ա. ՅԱՂԹԿՈՒ ԼԻՆԵԼ. ὐπερνικάω, κρατέω, ἑπικρατέω exsupero, praevaleo, potior, supero. (գրի եւ Յաղթու. իբր յաղթիչ.) Յաղթական կամ յաղթօղ հանդիսանալ. յաղթել. յաղթահարել. տիրել. զօրանալ ʼի վերայ. *Յաղթկու լինել նմա (մարմնոյ), կամ ընդիմացանն, կամ ախտից, հեշտութեանց. Աթ. ՟Գ: Փիլ. լին.: Նիւս. բն.: *Յաղթկու լինիմք թշնամւոյն. Շ. բարձր.: *Յաղթկու (կամ յաղթու) լինիցիս բանսարկուին չարութեանն. Մաշկ.: *Ծերունին նախ յառաջագոյն խորհուրդ ʼի մէջ առեալ, յոր յարձակի, յաղթկու եղեւ: Աղեքսանդրոս ոչ բոլոր աշխարհի յաղթկու եւ գեր ʼի վերոյ լիցի. Պտմ. աղեքս.: *Թէպէտեւ տիրեալ էր ʼի վերայ նոցա հռովմայեցւոց տէրութեան, այլ ոչ իսպառ յաղթկու դեռեւս էին. Նանայ.: Իսկ Փիլ. այլաբ.: *Արգելաւորքն եւ յաղթկունքն՝ հարկաւորօք մահկանացուին գան ʼի կերակուրս եւ յըմպելիսʼʼ. յն. ἑνκρατής, ἑνκρατέστατος , այն է ժուժկալ, որ ջանայ արգելուլ զանձն յաւելորդաց, եւ յաղթել ցանկութեանց: