ՅԱՄԱՌԿՈՏ

(ի, աց.) NBH 2-0319 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 13c ա. ՅԱՄԱՌԿՈՏ ՅԱՄԱՌՈՏ. φιλόνικος contentiosus. Յամառ. յամառեալ. խստասիրտ. հակառակասէր. *Յոյժ առաւել քան զարարածոց բնութիւն յամառկո՛տ է մարդկան անձնիշխանութիւն. Գէ. ես.: *Զայլազգիս վաղվաղակի ածեն ʼի հաւատս՝ յամօթ եւ ʼի կշտամբանս հրէից յամառկոտաց. Ոսկ. գծ.: *Վասն յամառկոտ կամացդ. Ճ. ՟Ա.: *Անմիտք, չարք եւ յամառկոտք: Չէին այնչափ յամառոտք. Մծբ. ՟Է: Ոսկ. մ. ՟Ա. 12: *Ժողովուրդ ժպիրհ յամառոտ է նա: Յայսմ նշանի խրատեաց զժպիրհս յամառոտս: Ոչ կամեցաւ, զի վարեսցէ բռնութեամբ զյամառոտ կամս նոցա. Եփր. ել. Եփր. ղեւտ.: