ՅԱՆԳՈՒՑԱՆԵՄ

(ուցի, ո՛, ուցեալ.) NBH 2-0324 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 8c, 10c, 12c ն. ՅԱՆԳՈՒՑԱՆԵՄ ՅԱՆԿՈՒՑԱՆԵՄ. ἱδιοποιέω proprium facio, vendico, concilo ἑπάγω, προσάγομαι attraho եւն. Յանկեցուցանել. յարեցուցանել. տալ յանկչել. յանգել յինքն կոյս. յինքն ձգել. գրաւել. սեպհականել. *Յանկուցանէր յինքն Աբեսաղոմ զսիրտ ամենայն արանց Իսրայէլի. ՟Բ. Թագ. ՟Ժ՟Ե. 6: *Յինքն եւ զքաջ մեր նախարար յանգուցանէ զպարոյր: Խոնարհութեամբ եւ առատաձեռնութեամբ զամենայն ոք յինքն յանգուցանէր. Խոր. ՟Ա. 20: ՟Բ. 34: *Եթէ զզինուորսն յանկոյց, ո՞րչափ եւս առաւել զքեզ. Ոսկ. ես.: *Բանիւ առ ընկերն մղել, եւ ձեռամբ առ ինքն յանգուցանել: Զանգէտս ʼի հաւատացելոց յինքեանս հնարին յանկուցանել. Յհ. իմ. պաւլ.: *Տէր Աստուած մեր ասելով՝ բորբոքէ զմեզ ʼի սէր նորա, եւ զգութ նորա ʼի մեզ յանգուցանէ. Խոսր.: *Որք բարեմտութեամբ զսխալանս իւրեանց ասիցեն, յանգուցանէ, եւ ընդունի. Ոսկ. անոմ. ՟Ե: *Յանգուցանէր յինքն զամենեցուն սիրտ. Կաղանկտ.: Կամ որպէս ἠμερόω mansuefacio, mitigo. Հանգուցանել. հանդարտեցուցանել. հեզացուցանել. զիջուցանել. ընտանեցուցանել. *Ընդէ՞ր ոչ զիջուցանելովն յանգուցանեմք զանձինս: Զփուք հպարտութեանն յանգուցանել. Լմբ. ատ.: *Զձիս եւ զջորիս յանգուցանէք, եւ ցմարդ պատկեր Աստուծոյ ասէք, յո՛տն կաց. Սարգ. յկ. ՟Զ: *Զամուսնութիւն յարդարեաց, եւ առ ծնգեալսն սիրելութեամբ զկեանսն յանգոյցʼʼ. յն. ընդելացոյց. Առ որս. ՟Ժ՟Բ: