ՅԱՒԷՏԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 2-0351 Chronological Sequence: 6c - Տ. ՅԱՒԷԺԱՆԱԼ. διαιωνίζω perenno, perpetuo duro. *Աստուած՝ ոչ յաւէտանալով ասել՝ չէ՛ արժան: Իւրաքանչիւր ոք իմաստնոյն տի՝ գովելի՛ է, եւ զանազանեալ յաւէտանայ: Նշանակաւ զուգութեանն, որով իրքն յաւէտանան. քանզի առաւելութեամբ եւ անզուգութեամբ յարձակմունք պատերազմին՝ լուծանք են էիցն. Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. լին. եւ Փիլ. ել.: *Ի սոսկալիսն եղեն յաւէտացեալ: Յաւէտացեալ ցուցանին զօրութեամբ: Որո՛վ քաջասնութիւնք մանկանց յաւէտանան. Պիտ.: