ՅԵՐԻՒՐԵՄ

(եցի.) NBH 2-0357 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 14c ն. διαπλάσσω, -ττω formo ἕπειμι accedo et moderor. Իր ընդ իր յարել. յիրեարս յարմարել. յօրինել. կարգաւորել. բարեկարգել. ուղղել. կոկել, շտկըտել. ... *Զամենայն ոգի ջանայր յերիւրել հասուցանել ʼի գիտութիւն ճշմարտութեան. Ագաթ.: *Եւ այսպէս դիպեալ գիւտի նշանագրացն՝ ձեռն ʼի գործ արկանէր երանելին Մաշթոց, յերիւրելով զնա Սուրբ հայրապետին հայոց Սահակայ. Փարպ.: *Աստուածեղէն զօրութիւն էր, որ յերիւրէր եւ ուղղէր զամենայն յամենեսեան: Զոգիդ յերիւրել կամի, եւ ամենեւին յամենայն ախտէ առնել ազատ. Ոսկ. մ. ՟Ա. 1. 19: *Եկի խրատել ուղղել յերիւրել, եւ դուք ոչ լուարուք. Ոսկ. ես.: *Զօրեղապէս ձեռն ետ, եւ յերիւրեալ հաստատեաց զմերումս բնութեան կառք. Լծ. եւագր.: