ՆԵՐՄԻՈՒԹԻՒՆ

(-) NBH 2-0420 Chronological Sequence: 14c գ. ἔνωσις unio, conjunctio. Անշփոթ խառնումն. ճշմարիտ միաւորութիւն, որ եւ Միութիւն ասի, այս ինքն միացումն. *(Քրիստոս) ո՛չ երկու, այլ մի ճշմարտապէս, ըստ օրինի իւր մարմնոյն ներմիութեամբ: Գայ՝ մարմնեղէն զգեցեալ բնութիւն՝ ներմիութեամբ աստուածն բան. Երզն. մտթ.: