ՆՈՐՈՒՍ

(ի, ից.) NBH 2-0446 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 13c ա. ՆՈՐՈՒՍ ՆՈՐՈՒՍՈՒՄՆ. νεοδίδακτος recens doctus, qui nuper didicit. Նոր ուսեալ կամ ուսանօղ. նորամարզ. դեռակիրթ. համբակ. նոր սորվօղ. *Եւ միայն արդ եւս ʼի վախճան ժամանակաց՝ նորուսք դուք եւ նորա ծանք գտայք ճշմարտութեանն. Թէոդոր. մայրագ.: *Ոչ է պարտ զհեթանոսաց զնորատունկս եւ զնորուսմունսն առժամայն ածել յեպիսկոպոսութիւն. Կանոն.: *Զի նորուսումն եմք հեթանոսք ասեն. Վրդն. սղ.: *Իբրեւ զյաւանակ մի անվարժ նորուսումն. Նախ. գծ.: