ՇԱՀԱՒՈՐԵՄ

(եցի.) NBH 2-0459 Chronological Sequence: Early classical, 9c, 11c ն. ՇԱՀԱՒՈՐԵՄ ՇԱՀԱՒՈՐԻՄ. Շահել, ստանալ. դնել. շահեցուցանել. շահ առնել՝ լինել. օգտել. օգտիլ. *Բազմաշահ վաճառաւ շահաւորեա՛ զոգիդ քո իբրեւ իմաստուն վաճառական. Եփր. պհ.: *նա ոչ թէ շահաւորէր զլսողսն, այլ ասէր զայս, զի շարժեսցէ զամենեսին ʼի վերայ նորա: Կերակուր եւ ըմպելիս առնէ, որ կերողացն ոչինչ շահաւորի: Ճանապարհ արարեալ ʼի կրպակաւորսդ՝ շահաւորեցէք (զիւղ յամանս ձեր): Ոչինչ շահաւորեալ օգտիս ʼի յայդմ անօգուտ զղջմանէդ. Զքր. կթ.: *Թուլացուցանէ նմա չարչարիլ՝ մարդկան շահաւորելով զփրկութիւն. Ասող. ՟Գ. 21: