ՇԱՐԱԿԱՄ

(կացեալ.) NBH 2-0470 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 11c, 12c չ. ՇԱՐԱԿԱՄ ՇԱՐԱԿԱՅԱՆԱՄ, ՇԱՐԱԿԱՅԵՄ ՇԱՐԱԿԱՅԻՄ. σύγκειμαι simul ponor vel jaceo, componor, consto συνέχω contineo եւ copulo. Ի մասին կալ՝ կայանալ. բաղարկոցիլ. շարադրել. շարունակել. զօդել, իլ. *Յերկուց ձայնակցաց բաղկացեալ է. յերկուց բարբառակցաց շարակացեալ են. Թր. քեր.: *Ասեմք զկենդանին յանձնէ եւ ʼի մարմնոյ շարակացեալ. Նիւս. բն.: *Շարակացեալ՝ եթէ քերդողապէս ոք նկատեսցէ, ʼի քառից տասանց չափաբերեալ գտցի. Մագ. խչ. *Ի բոլորումն շարակացեալ գոյ սկիզբն կատարման. Սահմ. ՟Ժ՟Գ: *Աթենաս սաղարթանայր բոլորն իւրածին յոքաբեղուն շարակայացեալ զարմիւըն. Մագ. ՟Լ՟Դ: *Որ կայ ʼի միջի՝ շարակայել ʼի միութիւն զանջատեալսն: Ի յոլովից շարակայիլ: Ամենայն թիւ ʼի միակէ շարակայի. Կիւրղ. գանձ.: *Ամենայն շարադրութիւն ոչ այլազգ ունի, բայց միայն որպէս ունին զայն՝ յորոց շարակային. Նիւս. բն.: *Մարմին ʼի բազմաց շարակայի. Սարկ. հանգ.: