- ՇԱՐԱՅԱՐՈՒԹԻՒՆ
- (-) NBH 2-0472 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c գ. ՇԱՐԱՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ՇԱՐԱՅԱՐՈՒՄՆ. συνάφεια conjunctio. Յարակցութիւն. կապակցութիւն. զօդումն. բարոյական միաւորութիւն. *Ի բազմաբաժին օտարութեանցն մերոց ʼի ճանաղմանէն ʼի շարայարութիւն ժողովել. Մաքս. ի դիոն.: *Շարայարութիւն մեծամեծ քարանցն եւ փոքունց (ʼի շինուածն). Յհ. իմ. եկեղ.: *զերկուց բնութեանց շարայարումն պատկանելով ʼի տնօրինական բանին յաստուածոյ խորհուրդն՝ քողախնդրէր (նեստոր). Կանոն.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.