ՇԻԿՆԵՄ

(եցի.) NBH 2-0477 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 12c, 13c չ. ՇԻԿՆԵՄ ՇԻԿՆԻՄ. Շէկ կամ շիկն լինել. կարմրանալ. հրագոյն լինել. հրանալ. շանթանալ. շառագոյն լինել. եւ Շառագունիլ ամօթով. պատկառիլ. ամաչել. յամօթ լինել. կարմրիլ, կարմրնալ, կասկարմիր կտրիլ, ամըլնալ. ... *Ոչ որ շիկնէն (կամ շիկնին) վասն ամաչելոյն՝ շիկն (կամ շիկնոտ) ասի, եւ ոչ դեղնացեալն վասն երկնչելոյն դեղնոտ. Արիստ. որակ.: *Ո՞չ շիկնես (ամօթով): Ժողովեալ նախատանս, ʼի ձեռն որոյ շիկնեսցեն: Շիկնել եւ ամաչել. Փիլ.: *Յափշտակեալ ʼի միջոյ հրոյն ատրագոյն շիկնեալ զերկաթն. Վրք. հց. ՟Ի՟Զ: *Կեղծաւորութիւն սրտի աղտեղի, որ ծանրանայ եւ շիկնէ, որպէս եւ մանկունք՝ որք գործեն զչար. Կլիմաք.: *Շիկնել ամօթխածութեամբ. Ճ. ՟Ժ.: *Մերթ շիկնէին, մերթ ծիծաղէին. Բուզ. ՟Զ. 4: *Շփոթեալք անխտիր խառնակութեամբ՝ բոյս շիկնեալ շինէին նման աշտարակին. Արշ.: *Յուդա ոչ շիկնեաց՝ ʼի լուացումն ոտից ընդ մետասանիցն գալ. Շ. ՟ա. պետ. ՟Ծ՟Է: *Յառաջ գան առանց շիկնելոյ եւ պատկառելոյ ʼի ձեռնագրութիւն քահանայութեան. Սարկ. քհ.: *Դու ընդ քրիստոսի խաչեալդ ո՞չ շիկնիս բացական ʼի նմանէ լինել. Լմբ. պտրգ.: *Ի զմտաւ ածելն շիկնիմք. Մաշկ.: