ՇԻՋԱՆԻՄ

(ջայ.) NBH 2-0478 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 12c ձ. σβέννυμαι extinguor. Իջմամբ՝ կամ զիջմամբ նուազիլ եւ սպառիլ լուսոյ կամ բոցոյ ճրագ եւ կրակի: Նմանութեամբ՝ Մեռանիլ, դադարիլ. հանդարտել եւ անցանել. մարիլ, անցնիլ ... նիշէսթէն. (որ է նստել, զնստանիլ.) *Հուրն՝ որ այրիցի ʼի վերայ սեղանոյն, մի՛ շիջցի: Լոյս ամպարշտաց շիջանիցի: Ճրագ ʼի վերայ նորա շիջցի: Պերճութիւն վիշապաց շիջաւ: Բորբոքեսցի սրտմտութիւն իմ, եւ մի՛ շիջցի. եւ այլն: Իսկ ՟Ա. Մակ. ՟Դ. 31 *Շիջանել զօրութեանʼʼ. յն. յամօթ լինել: *Զի թէ հուր առանց նիւթոյ շիջանի, ապա եւ ցանկութիւն առ ʼի պահոց. Յճխ. ՟Թ: *Շիջանէր ʼի բազմաբոց բորբոքմանէն: Ոչ շիջանի վառումն կանթեղաց ձերոց. Եղիշ. ՟Գ. ՟Ը: *Ամպարշտաց արդեօք աչք շիջանէին, յորժամ տեսանէին զյովբ զերծեալ ʼի վշտացն: Շիջաւ պատիւ նոցա. Իսիւք.: *Շիջաւ դարձեալ մարգարէութիւն, որպէս այլ բարիքն: նշանքն շիջան, զի մի՛ հաւատքն ապականեսցի. Մխ. երեմ.: