- ՇՆՉԱԿԻՑ
- (կցի, ցաց.) NBH 2-0485 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical ա. σύμπνους, ἱσόψυχος conspirans, unanimis, concordans. Համաշունչ. միաբան. *Չունիմ զոք ʼի սոցանէ՝ որ ընդ իս են, շնչակից. Ոսկ. փիլիպ. ՟Ժ՟Ե: *Միաւորութիւն է պատճառ շնչակցութեան եւ կրակցութեան. քանզի եւ միննզ ըստ մասին՝ այսպիսի է մի, միաւորեալ ըստ մասանց, եւ շնչակից՝ ըստ հաղորդութեան առաջնոյ պատճառի. Մաքս. ի դիոն.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.