- ՇՈՒԱՐԻՄ
- (եցայ.) NBH 2-0490 Chronological Sequence: Unknown date, 13c ձ. ՇՈՒԱՐ որ գրի ՇԻՒԱՅՐ, ՇՈՒԱՐԻՄ կամ ՇԻՒԱՐԻՄ, ՇՈՒԱՐՈՒՄՆ կամ ՇԻՒԱՐՈՒՄՆ. Առաւել ռմկ. որպէս Վարանք. տագնապ. խուճապ. եւ Վարանիլ, տագնապիլ. *Ի տագնապի. ʼի շիւայրի, կամ ʼի հոգս. Հին բռ.: *Շուարեցաւ ʼի միտս, ոչ գիտելով՝ թէ զինչ արասցէ. Հ. սեպտ. ՟Ի՟Գ.: *Ամենավարան. յամէն դիմաց շիւարումն է մեղաւորին յաւուրն ահագին ... վարանեալ շիւարեալ. Լծ. նար.: *Ծմրել. տխրել, կամ շուայրել. Հին բռ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.