ՇՌԱՅԼԻՄ

(եցայ.) NBH 2-0493 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c, 13c, 14c ձ. διαχέομαι, διαχύω, ἑκχύομαι diffundor, me effundo ἁκόλαστος εἱμι lascivus sum. Զեղխիլ. անառակել. շուայտիլ. յանչափս բերիլ. *Շռայլեցայց ʼի պոռնկութիւն (կռապաշտութեան): Մի՛ շռայլիր դու ʼի պէսպէս խորտիկս. Երեմ. ՟Բ. 20: Սիր. ՟Լ՟Է. 32: *Շարժի եւ շռայլի յարբեցութիւն անյագութեան: Վասն շռայլեալ գարուն. Եղիշ. խաչել. եւ Եղիշ. յես.: *Առ կրպակս մտանել, եւ շռայլել. Կանոն.: *Շռայլեալ ցանկութեամբ. Եզնիկ.: *Մերկացաւ յովսէփ զհանդերձս, եւ ընկէց առ շռայլեալն: Եւ ոչ ʼի դրժանս շռայլեալ կնոջն անկանէր: Յաղթեաց շռայլեալ կնոջն. Սեբեր. ՟Ը: Բրս. մախ.: Վրդն. ծն.: *Յանապատի տատրակ ... ʼի շռայլեալ ժողով չարացն պարգեւ տուար իժին. Տաղ.: *Նա շռայլեալ մտօք կաքաւէր. Երզն. մտթ.: *անուանիմք շռայլեալք, որ է ստուգաբանութեամբ սեռ այլայլեալ, այսինքն զանմարմինն ʼի մարմին փոփոխեալ. Շ. ՟ա. յհ. ՟Խ՟Է: Լծորդ երեւի եւ ընդ թ. որպէս տարածիլ յանչափս. լայնիլ. որպէս եւ յասելն Լմբ. *Մի՛ լիցի այնքան առաջի իմաստնոցդ շռայլելʼʼ. իմա՛, ընդարձակիլ, համարձակիլ: