ՇՏԱՊԵՑՈՒՑԱՆԵՄ

(-) NBH 2-0494 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 12c - ՇՏԱՊԵՄ ՇՏԱՊԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. պ. շիթապանիտէն. Ստիպել. փութացուցանել. հարկեցուցանել. նեղել. վտանգել. ահաբեկ առնել. ʼի վարանս արկանել. *Յոյժ շտապէ զիս երկունք աղիտից. Պիտ.: *Յաղթեաց ծածուկ բռնութիւնն, որ շտապէր զնոսա. Եփր. թագ.: *Բազում հարուածս հասուցանէր ʼի վերայ զօրացն արքունի եւ այնպէս նեղեալ շտապէր, եւ այլն. Եղիշ. ՟Ը: *Ահ եւ երկիւղ շտապէ զգործն. Ոսկ. ես.: *Զարհուրեցոյց տեսիլն զմարդարէն, շտապեաց ահն. անդ. յն. բազում ահ արկ: *Որ զայն շտապեցուցանէ գործել. Շ. յկ. ՟Ի՟Է: