ՈԽ

(ի, կամ ոյ. մանաւանդ՝ Ոխք, ոխից.) NBH 2-0505 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 12c, 13c, 14c գ. ՈԽ մանաւանդ՝ ՈԽՔ. μῆνις, μήνος ira permanens, odium, inimicitia. բայիւ μηνίω, μηνιάω (յորմէ լտ. minor, է սպառնալ). ἑγκοτέω ira aestuo μνησικακέω memor sum malorum. Չարայուշութիւն. խէթ. քէն որպէս ուղտու. ոգի վրէժխնդրութեան. սրտմտութիւն՝ ատելութիւն՝ նախանձ մթերեալ. ... *Սատանայ ոխ մթերեալ ունէր ընդ մարդկայինս բնութեան. Շ. բարձր.: *Ոխ, այսինքն հնացեալ հեռութիւն. Կիր. երզն. խր.: *Պահէր եսաւ ոխս յակոբայ վասն օրհնութեանցն: Բարկութեամբ ոխս պահէին ինձ: Ոչ յաւիտեան պահէ ոխս: Ոչ պահեցից ձեզ ոխս յաւիտեան: Գուցէ ոխս ունիցի ընդ մեզ յովսէփ: Ընդ որդւոց ժողովրդեան քոյ ոխս մի՛ ունիցիս: Ոխս չարեաց ընկերի իւրում մի՛ ոք կալցի ի սիրտս իւր. եւ այլն: *Զոխս եւ զսրտմտութիւնս մեք ումեք ոչ պահեմք. Եփր. աւետար.: *Բարկութիւն՝ ոխք տրտմութեան, եւ յարձակումն ... ի վրէժ առնուլ. Բրս. բարկ.: *Եգիպտացիք թշնամիք էին ժողովրդեանն աստուծոյ, յոխս մտեալ ընդ նոսա վասն հարուածոցն. Գէ. ես.: *Ոչ վեր ի վերոյ են ոխք քինուս, այլ ի ներքուստ ի սրտէ. Փիլ. լին.: