- ՈՍՏԱՆԻՄ
- (տեայ, տուցեալ, կամ տացեալ, կամ տեալ.) NBH 2-0523 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 11c, 12c, 13c - Տ. ՈՍՏՆՈՒՄ, կամ ՈՍՏՉԻՄ, եւ ՈՍՏԱՆԱԼ, եւ ԸՄԲՈՍՏԱՆԱԼ. եւ ՕՁՏԵԼ. ἑκπηδάω exsilo ἁποπτύομαι exspuor, abjicior. *Դիպեսցի կացնոյն ի մեղեխէն ի բաց ոստանել. Ածաբ. ժղ.: *Ի բաց ոստանելոյ ուշ առնիցես: Թէպէտեւ ոստանիմք, եւ ի փախուստ դառնամք, նա ոչ թողու զմեզ. Ոսկ. մ. ՟Ա. 22: եւ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 9: *Եւ ես ոստացեալ ի ձեռաց հզօրիդ՝ եւ անկայ ի կապանս. Բենիկ.: *Ոստեալք՝ մինչեւ յատակն հասանէին: Ոստեալ տապարն ումեք դիպեալ սպանցէ. Մխ. առակ. եւ Մխ. դտ.: *Ոստեալք (ի բարձանց՝) յերկիր թաւալեցան. Կլիմաք.: *Նետ ի գրկաց ոստեալ՝ զթշնամին վիրաւորէ. Անան. զղջ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.