ՈՐԳՈՒՆԱԿ

(-) NBH 2-0528 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 9c, 10c, 11c մ.ա. ὠς, ὤσπερ ut, sicut. (իբր ո՛ր գունակ.) Որպէս. որգոն. զոր օրինակ. իբրու. հանգոյն այնմ՝ որ. որպիսի. *Պատմի, թէ զիա՛րդ եւ ո՛րգունակ անկաւ ի մտաց. Եւս. քր. ՟Ա: *Ոչ ի հարկէ, որգունակ մերս. այլ կամաւ ի վեր քան զմերս. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 21: *Ոչ ի պարգեւէ կամ ի շնորհէ տուելոյ սքանչելիք, որգունակ սրբոցն: Ոչ ուրեմն ապաշխարութեան եւ մաքրութեան պէտս ունի ի ձեռն մկրտութեանն, որգունակ՝ դուք. Նանայ.: *Սրբելն աստուածատես գործէ, որգունակ զմովսէսն եւ զեսայիասն. Լծ. ածաբ.: *Աստուած գոլ խոստովանեցաւ հոգւոց, որգունակ եւ մարմնոց. Կիւրղ. ղկ.: *Որգունակ արեգակն գերապայծառ քան զաստեղս, այսպէս, եւ այլն. Մաքս. եկեղ.: *Որգունակ ընտանեգոյն՝ մերձ հանդիպեալ. անդ: *Որգունակ եւ գրէ յովհաննէս. Արծր. ՟Գ. 12: *Անուն՝ հասարակաբար, ո՛րգունակ, մարդ. եւ յատկապէս, ո՛րգոն, պօղոս. Թր. քեր.: *Եւ ձեւ մարմնոյն, որգունակ սրբոյն բարսղի՝ յաստուածաբանէն ներբողեալ. Ասող. ՟Գ. 32: *Ի պատուիրանէն ցուցաւ, ո՛րքան չար են մեղքն, եւ ո՛րգունակ կորուստ ունի. Ոսկ. հռ.: (Գրի եւ ՈՐԳՈՒՆԻ. Անան. եկեղ.:)