ՈՐՈՃԵՄ

(եցի.) NBH 2-0533 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 12c ն. ՈՐՈՃԵՄ կամ ՈՐՈՃԱՄ կամ ՈՐՈՃԱՑՈՒՑԱՆԵՄ եւ ՈՐՈՃԻՄ. μηρυκάομαι , μηρύκω, μηρυκίζω rumino, remando, revolvo, glomero. Կրկին եւ կրկին ծասկել զկերածն (իբրեւ զորոջս). վերբերել ի բերանն ի պարկէ որկորոյն, եւ անդրէն մանրել եւ տրորել. նմանութեամբ՝ Ստէպ խորհել. պարզաբանել. եւ այլն: ... Իբր նշխարել. *Կճղակահերձ իցէ, եւ որոճիցէ ոչ: Որոճէ ոչ: Որք որոճիցեն: Որ որոճեն: Ուղտ զի որոճայ: Նապաստակ զի որոճայ: Զորոճօղ յանասնոց. եւ այլն. Ղեւտ.: Օրին.: *Որոճեցաք (կամ որոճացաք) ի սիրաս մեր զբանս անիրաւութեան. Ես. ՟Ծ՟Թ. 13: *Ուղտն նշանակ յիշատակի, վասն զի որոճայ զկերակուրն՝ վերստին աղալով եւ ծասկելով. Փիլ. լին. ՟Դ. 92: *Չիք ի ձկունս՝ որ որոճիցէ, բայց միայն մի ազգն՝ որ անուանեալ կոչի սկարոս. Վեցօր. ՟Է: *Որոճալ անդրէն՝ որ ի նմա չարութեանց էին վէրք: Ոչ որոճայ զդժոխս: Որոճացեալ եւ բացայայտեալ զգերակայ եւ զանհաս աւետարանութիւնս յոհաննեան. Իսիւք.: Վրք. հց. ձ: Յիշատ. նանայի.: *Զբանս կենաց որոճան յօրէնս տեառն. Լծ. կոչ.: *Որ զայլոց մեղս որոճիցէ, եւ զիւր ուղղութիւնս, կրկինս վնասեսցէ. Ոսկ. փիլիպ. յորմէ եւ Սարգ. յուդ. ՟Բ: *Ո՛վ որոճողք ստութեանցն. Թէոդոր. մայրագ.: *Ազգի ազգի որոճս որոճիք. Ոսկ. մ. ՟Բ. 7: *Ատամունք ուրեմն են եկեղեցւոյ, որ զանգործ աստուածային բանիցն զարօտ մանր առնելով մեզ որոճացուցանեն. (յն. որոճեն). Նիւս. երգ.: